Այս թանգարանը հաճախ նաև անվանում են «Ձիթողցոնց տուն» տանտիրոջ՝ հարուստ վաճառականի անունով: Դա պատահականություն չէ: Հատկանշական է, որ 1872 թվականին կառուցված այս տունն ու տանտերը այժմ էլ թանգարանի անտեսանելի վկաներն են։ Խորհրդային տարիներին այս առանձնատանը բնակվում էր ավելի քան 20 ընտանիք, և միայն 1984 թվականին շենքը դարձավ թանգարան: Տունը երկու մասի է բաժանվում՝ տեղակայված այգու երկու կողմերում: Ձիթողցիների ժամանակներից ի վեր կահույքը փոփոխության չի ենթարկվել։ Այստեղ է գտնվում Իտալիայից բերված դաշնամուրը, Ռուսաստանից ու Եվրոպայից ձեռք բերված տարբեր առարկաներ, ինչպես նաև Գյումրվա յուրահատուկ ձեռագործ գորգերը: Իսկ պատերին կախված են հայտնի գյումրեցիների և այլ մարդկանց լուսանկարները։ Սա հին քաղաքի կյանքի յուրօրինակ պատկեր է` բնակիչներով, հյուրերով և անհրաժեշտ կենցաղային իրերով: Երկրորդ մասում կարելի է տեսնել 19-րդ դարի հին Գյումրիին վերաբերող բազմաթիվ լուսանկարներ, ինչպես նաև այն ժամանակների քաղաքային քարտեզ-մանրակերտը, երբ քաղաքը դեռևս ռուսական անվանում ուներ` Ալեքսանդրոպոլ։
